<< <
31
 
 
TEXT
  Possemus hanc iniuriam ignominiamque nominis Romani inultam impunitamque dimittere?

 
AUFGABE   /   LÖSUNG
  Vom Modalverb possemus (posse, possum, potui: können / posse, 1. Person Plural Konjunktiv Imperfekt Aktiv) hängt der Infinitiv dimittere ab (dimittere, dimitto, dimisi, dimissum: wegschicken; hier: hingehen lassen / kons. Konjugation, Infinitiv Präsens (= Gleichzeitigkeit zur übergeordneten Verbalhandlung) Aktiv) -Konnten wir hingehen lassen - possemus steht im Konjunktiv Imperfekt und stellt einen Irrealis der Gegenwart dar. dimittere funktioniert hier als Hilfsverb, das mit zwei durch -que (und) verbundene Prädikatsnomen im Akkusativ steht: inultam (inultus 3: ungerächt, straflos, ungestraft / Akkusativ Singular Femininum) impunitam (impunitus 3: ungestraft, straflos / Akkusativ Singular Femininum)
Könnten wir ungerächt und ungestraft hingehen lassen?
 
 
SCHRITT
 
GRAMMATIK
 
  0. Satzstruktur
1. Prädikat
2. Subjekt
3. Objekt
4. übrige Satzteile
  Konjunktive im Hauptsatz
posse

konsonantische Konjugation
Adjektive 3 (o/a-Dekl.)